Penisvergroting / Penisverlenging

Presentatie van een nieuwe therapiewijze om induratio penis plastica (IPP) non-invasief te behandelen.

Doktersbericht IPP

Een dokter deed ons verslag over een opwindend verloop bij een patiënt met IPP, die niet wilde worden geopereerd. De deviatieangulus was extreem, 90° naar links. Vanwege de kromming was bijslaap onmogelijk.

De dokter besloot, een therapie met PHALLOSAN forte te proberen. Al drie maand na therapiebegin kon men door tractie (rek) van de penis in de respectievelijke tegenrichting een duidelijke vermindering van de deviatie observeren (deviatieangulus 60°). Na 6 maand was de deviatie zover teruggegaan (30°), dat de geslachtsgemeenschap weer pijnloos was. Er bestaat een fotodocumentatie over dit geval, de behandeling is nog niet afgesloten. De behandelnde arts wil het verloop van deze therapie als een case study in een academisch journaal publiceren.

Natuurlijk weten wij dat deze plaques niet kunnen worden opgelost door het gebruik van PHALLOSAN forte. Bovengenoemde patient heeft echter bewezen, dat het mogelijk is, door een constante tractie van de penis in de tegengestelde richting van de kromming al na enkele maanden de deviatie significant te reduceren, of tenminste het voortgaan te stoppen. Natuurlijk zijn er nog geen resultaten op lange termijn. Wij weten niet, of en wanneer een duurzame remissie gebeurt.

Het is mogelijk dat dit chronische ziektebeeld een behandeling binnen kortere intervallen noodzakelijk maakt, een behoudingstherapie, dus. Toch worden wij door deze therapieresultaat aangemoedigd, in specifike gevallen een behandelingspoging met  PHALLOSAN forte te recommanderen, bijzonders voordat operatieve maatregelen gebruikt worden.  PHALLOSAN forte maakt ook zin omdat erdoor verdere therapieopties niet gestoord worden.

Presentatie van een nieuwe therapiewijze om induratio penis plastica (IPP) non-invasief te behandelen

Inleiding:
De induratio penis plastica is een moeilijk te behandelende ziekte van de penis, die, met toenemende impact, bijslaap pijnlijk of onmogelijk maakt. De precies pathogenese van IPP is nog steeds niet geheel duidelijk. Histopathologisch onderzoek zegt, dat een storing in de collagenstofwissel een belangrijke rol speelt. Bijvoorbeeld wordt een verhoogde synthese van collagen type III beschreven, die voor de plaquebeelding verantwoordelijk kunnen zijn [1]. De operatieve behandeling van IPP toont niet bij elke patient het gewenste resultaat. In de laatste jaren worden meerdere niet operatieve therapiewijzen ontwikkeld. In een klinische studie worden 130 patienten met echogolven (21 patienten), Verapamil injecties (73 patienten) en echogolven gecombineerd met Varepemil injecties (36 patienten) behandeld [2]. Door de echogolfbehandeling konden de plaques bij 11 van 21 patienten worden gereduceerd. Hoewel de auteurs de behandeling met echogolven en Verapamil aanbevelen, zijn de resultaten van de combinatietherapie niet overtuigend. Een ander onderzoek bewees, dat de injectie van betamethasonen of placebo het plaquevolume telkens tot 40 % van de onderzochten patienten vermindert [3]. Dus was het in deze studie alleen mogelijk, het mechanische effect van het injectievolume als eigenlijke werkmechanisme te identificeren. Dit onderzoek heeft ons geanimeerd, een complete non-invasive methode voor de behandeling van IPP te onderzoeken. Deze methode zal vervolgens met een actueel geval in beeld worden gebracht.

Casuïstiek:
Een 61-jarige patient wordt sinds 1999 vanwege IPP zonder succes urologisch behandeld. De patient begeeft zich vanwege een Colitis ulcerosa en een constante mikrohematurie regelmatig voor controle in de internistische ambulance. Vanuit inwendig perspectief was de Colitis ulcerosa in remissie en de nierenfunctie normaal. Omdat de patient geen operatie wilde, om IPP te behandelen, wordt hem een nieuwe en moderne non-invasieve therapiemethode aangeboden. Deze methode was al na enkele maanden heel succesvol. De patient was aan een publicatie van zijn resultaten behoorlijk geïnteresseerd en gaf zijn toestemming voor de openbaarmaking.

De patient werd met een permanent stretch stulpcondoom (PHALLOSAN forte) vertrouwd gemaakt. Het princiep van het stulpcondoom is gebaseerd op een duurzame, zachte rekking van de penis (afbeelding 1). Door een afleiding aan de zijkant kan een verschillend sterke rek op de penis in een bepaalde richting worden uitgeoefend (afbeelding 2). Voor een gedetailleerde descriptie van het product wordt U verzocht, de gebruiksbrochure van de fabrikant te lezen. Hier worden alle tot nu bekende aspecten voor het gebruiken en dragen van het permanente strech stulpcondoom samengevat en belangrijke tips voor een hygienische gebruik gegeven.

De patient kreeg de instructies, het condoom voor het eerst 4-5 uren per dag te gebruiken en de rek op de tegenrichting van de penisverkromming uit te oefenen. In het begin van de behandeling laat de in afbeelding 3A (hier niet afgebeeld) geïllustreerde sterke kromming van de penis te zien. Het was zo voor de patient sinds maanden niet meer mogelijk, te coïteren. Naar 12 weken behandeling (dagelijks gemiddeld 4,5 uren (2,5 - 7) was een relatieve normalisatie van de penis ingetreden, die een beperkte coïteren weer mogelijk makte (afbeelding 3B - hier niet afgebeeld). Naar verdere 6 maanden was er een significante normalisatie van de penis te zien. (afbeelding 3C, hier niet afgebeeld). De patient was heel tevreden met zijn resultaat en heeft, bij een normale seksuele functie, nur definitief van een operatie afstand genomen. Terwijl de therapie met het stulpcondoom zijn er geen zijeffecten opgetreden. Een zelden optredende roodkleuring n het bereik van de eikel kon met een dag therapiepauze zonder problemen beheerst worden. Hoewel de patient het permanente stretch-stulpcondoom slechts elke tweede dag voor ongeveer 3 tot 4 uren aanligt, blijft het succes tot vandaag (2 jaren naar begin van de therapie) zonder verandering bestaan.

Samenvatting en uitzicht:
De behandeling met het permanent stretch stulpcondoom (PHALLOSAN forte) is een nieuwe en helemaal non-invasieve behandeling van IPP. Door een behandeling van enkele uren per dag kunnen door een rekking van de penis in de tegenrichting van de kromming een normalisatie van de penis en de seksuele functies intreden. Verder onderzoek in meer gevallen moeten volgen, om te onderzoeken of het permanente stretch-stulpcondoom ook bij andere vormen van erectiele dysfunctie met succes kan worden ingezet. Tot nu zijn de berichten van diabetici met erectile dysfunctie en van patienten met een dwarslaesie heel bemoedigend.

Literatuur:
1. Bichler KH, Lahme S, Mattauch W, Petri E: Collagen metabolism in induratio penis plastica (IPP). Urologe A. 1998; 37: 306-11
2. Mirone V, Imbimbo C, Palmieri A, Fuso F: Our experience on the association of a new physical and medical therapy in patients suffering from induratio penis plastica.
Eur Urol. 1999; 36: 327-30
3.Cipollone G, Nicolai M, Mastroprimiano G, Iantoro R, Longeri D, Tenaglia R: Betamethasone versus placebo in Peyronie's disease. Arch Ital Urol Androl. 1998; 70:165-8

Auteur:
De auteur is Swiss Sana AG bekend en wordt op concreet verzoek genoemd.

Use of Penile Extender Device in the Treatment of Penile Curvature as a Result of Peyronie's Disease. Results of a Phase II Prospective Study - Abstract

("Klinische studie als bewijs van een succesvolle behandeling voor het rechtmaken van penisverkrommingen zonder operatie.")

Pilot experiences have suggested that tension forces exerted by a penile extender may reduce penile curvature as a result of Peyronie's disease.

To test this hypothesis in a Phase II study using a commonly marketed brand of penile extender. Methods. Peyronie's disease patients with a curvature not exceeding 50 degrees with mild or no erectile dysfunction (ED) were eligible. Fifteen patients were required to test the efficacy of the device assuming an effect size of >0.8, consistent with an "important" reduction in penile curvature. Changes in penile length over baseline and erectile function (EF) domain scores of the International Index of Erectile Function (IIEF) constituted secondary end points.

Patients were counselled on the use of the penile extender for at least 5 hours per day for 6 months. Photographic pictures of the erect penis and measurements were carried out at baseline, at 1, 3, 6, and 12 months (end of study). The IIEF-EF domain scores were administered at baseline and at the end of study. Treatment satisfaction was assessed at end of study using a nonvalidated institutional 5-item questionnaire.

Penile curvature decreased from an average of 31 degrees to 27 degrees at 6 months without reaching the effect size (P = 0.056). Mean stretched and flaccid penile length increased by 1.3 and 0.83 cm, respectively at 6 months. Results were maintained at 12 months. Overall treatment results were subjectively scored as acceptable in spite of curvature improvements, which varied from "no change" to "mild improvement."

In our study, the use of a penile extender device provided only minimal improvements in penile curvature but a reasonable level of patient satisfaction, probably attributable to increased penile length. The selection of patients with a stabilized disease, a penile curvature not exceeding 50 degrees, and no severe ED may have led to outcomes underestimating the potential efficacy of the treatment.

Written by:
Gontero P, Di Marco M, Giubilei G, Bartoletti R, Pappagallo G, Tizzani A, Mondaini N

PubMed Abstract
PMID:19138361